Backlog. Wygląd: Lekko zmętniona pomarańczowa barwa z pianą podobną jak w Brackim Imperialu. Zapach: Po usunięciu kapsla wydobył się bardzo przyjemny bukiet złożony z ananasa, grejpfruta oraz ziołowości w mniej więcej równych proporcjach. Zapach z pokala różni się jedynie wzmocnioną intensywnością ziołowości. Smak: Słodko. Ananas, pomarańcza, a po przełknięciu pojawia się ziołowość. Słodycz pozostaje na języku tworząc przyjemną kompozycję z ziołowością bijącą z podniebienia. W chwili przełykania trochę zbyt mało ciała, ale na szczęście nie odniosłem wrażenia popijania soku z ananasa wodą. Po odstawieniu pokala na dłuższą chwilę w jamie ustnej wyczuwalna jest skórka grejpfruta w towarzystwie miąższu tropikalnych owoców. Jedyną wyraźną kwestią, która mi przeszkadza w czerpaniu przyjemności z picia Granda jest nadmierne nagazowanie. Bąbelki podszczypują w język i wytępiają smak piwa.

Pierwsza w moim życiu tak dobra IPA/AIPA, pamiętam, że nieomal spadłem z krzesła - jak potężnie chmielowe może być piwo! Dziś myślę o tym piwie z rozrzewnieniem i dużą dozą nostalgii, dziś pewnie oceniłbym je inaczej, pewnie bardziej dokładnie i szczegółowo, pewnie ocena byłaby mniejsza, ale pita wtedy zrobiła na mnie kolosalne wrażenie.
Szkoda, że Ciechan nie wrócił do orginalej receptury

Uzupełnione z notatek. Genialna IPA, przynajmniej pierwsza warka. Druga już była znacznie gorsza. Ocena uśredniona. Tak pięknego cytrusowego aromatu, jaki miała pierwsza warka nie spotkałem do tej pory w żadnym IPA.

UPDATED: MAR 4, 2017 Backlog. Przenoszenie ocen z innego serwisu, z czasów przed założeniem konta na ratebeer. Pamiętam to piwo. Rok 2014 i na dobrą sprawę początek mojej kraftowej przygody, może dlatego zrobiło na mnie takie niesamowite wrażenie i stąd wysoka ocena.

Backlog, ocena przepisana z untappd, w ramach uzupełniania profilu na ratebeer. Z pierwszej warki to było IPA na najwyższym światowym poziomie. Potem było bardzo nierówno, zawsze jednak gorzej. Szkoda gadać, jak można było zepsuć tak szybko tak znakomitą recepturę.

Review written before I made ratebeer account. In the past, it was the nectar of gods, excellent in every way. It has probably both lost some of it’s early glory and I have become more experienced and elitist at tasting (in it’s early days, it was one of the first IPAs I had), leading to it turning worse. But damn, I remember it blowing my mind in 2013.

Teraz, gdy Ciechan zmienił nazwę, wyciął autora z etykiety (ale w sumie mógł to zrobić), mogę tylko wspomnieć pierwowzór! Rewelacyjne piwo. Aromat i smak słodkich owoców i cytrusów wręcz mnie powalił. Pijalne, ale zarazem treściwe. Godne swojego tytułu!

Bottle at Café Lamus, Gdansk, Poland, two years ago. Amber, off-white lasting head, sediment. Floral notes, light aromas, some orange, nice. Typical AIPA, nothing special in the taste, no real hoppy character. Very drinkable, soft carbonation, abrupt finish. They said draft was better.

[Archiwum] Kolor: złoto-pomarańczowy, mętne. Piana: Choć drobna i ładnie oblepiająca szkło to jednak zdecydowanie za mała. Próby jej wymuszenia spełzły na niczym. Zapach: Czerwone pomarańcze, grejpfrut ładny aromat chmielowy. Ale nie tak intensywny jak w poprzedniej warce, którą miałem okazję pić.Smak: Chmielowy, goryczka niska jak na AIPA choć odpowiednio długa i przyjemna. Piwo bardzo pijalne. Słodycz na odpowiednim poziomie. Wysycenie: według mnie odpowiednie.

Ocena pierwszej warki. Kolor: mętny, pomarańczowy. Piana: Dosyć gruba, szybko opada to cieńkiej warstwy, z biegiem picia zanika. Oblepia szkło. Zapach: Wow, cudownie cytrusowo, egzotycznie. Troche mało intensywny ale też pilem w shakerze. Smak: Bardzo intensywne uderzenie goryczki chmielowej, z całym bagarzem tego co dają amerykanskie chmiele; grapefruty, mango, pomelo. W całkowitym tyle lekki alkohol. Wysycenie: Średnio-intensywne